әҗәл

сущ.

1) сме́ртный час, смерть, кончи́на

үз әҗәле белән үлү — умере́ть свое́й сме́ртью

әҗәл җитми үлмиләр — (погов.) пре́жде сме́рти не умрёшь

әҗәлгә дәва юк — (погов.) от сме́рти нет зе́лья (лека́рства)

әҗәл сайлап килми — (погов.) смерть чино́в не разбира́ет; смерть придёт - на зу́бы не посмо́трит

2) аго́ния

әҗәл тартышы — предсме́ртная аго́ния

әҗәл эчендә (хәлендә) — в аго́нии, при после́днем издыха́нии

•

- әҗәл даруы

- әҗәл тагарагы
- әҗәл түшәгендә
- әҗәл хастасы
- әҗәл эчендә яту